Wyrok śmierci dla faszystowsko–akowskich bandytów, sprawców napadu na kasę Izby Skarbowej w Lublinie

W dniu 7 kwietnia 1945 roku dokonano bandyckiego napadu na kasę Izby Skarbowej w Lublinie, przy czym sprawcy zabili pracowników Wojewódzkiego Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego, Sewicza Wiktora i Gruma Lucjana, po czym sterroryzowali pracowników i zrabowali wszystkie znajdujące się w kasie pieniądze. Władze Bezpieczeństwa wszczęły pościg za sprawcami, w wyniku którego sprawcy zostali ujęci. W toku dochodzeń ustalono, że napadu dokonały dwie grupy faszystowskich bandytów z Armii Krajowej. Jedna grupa składała się z czternastu bandytów, pod dowództwem herszta Łukasika Stanisława (pseudonim „Ryś”), druga grupa, pomocnicza, składała się z dziesięciu osób, pod dowództwem „Józefa”. Jak stwierdzono, bandy te grasowały od dłuższego czasu w Lublinie i okolicy, zajmując się napadami na spokojnych obywateli, na żołnierzy Wojska Polskiego, a także trudniły się pospolitym rozbojem. W szczególności stwierdzono, że w styczniu 1945 roku banda „Rysia”–Łukasika zamordowała współpracownika organu Bezpieczeństwa w Motyczu, w marcu dokonała napadu na majątek Palikije. Tegoż miesiąca banda ta dokonała wykupu cukru z Cukrowni Garbów na fałszywe kwity. W dniu 6 kwietnia wspomniani bandyci dokonali napadu na konwojujących dezertera żołnierzy Wojska Polskiego, zabijając jednego z nich, plutonowego Rudnika Władysława, i raniąc drugiego, Lorenca Bogusława. Oto niepełny rejestr zbrodni popełnionych przez faszystowskich bandytów. Z końcem czerwca odbyła się rozprawa przeciwko bandytom. Przed sądem stanęli: 1) Wysocki Eugeniusz, syn Czesława, urodzony w 1926 roku, któremu udowodniono udział w napadzie rabunkowym na majątek Palikije, gdzie zrabowano trzy świnie, trzy centnary cukru i inne rzeczy, 6 kwietnia brał udział w napadzie na konwojentów żołnierzy, przy czym ranił konwojującego kaprala Wojska Polskiego, Lorenca Bogusława, ujęty został podczas napadu na kasę Izby Skarbowej w dniu napadu; 2) Klej Zenon, syn Walerego, urodzony w 1926 roku, brał udział w napadzie na majątek Palikije, 6 kwietnia zabił plutonowego Rudnika Władysława, konwojującego dezertera, podczas napadu na kasę Izby Skarbowej sam otworzył kasę i wraz z pieniędzmi zbiegł, ujęty przez organa Bezpieczeństwa Publicznego 23 kwietnia we wsi Wierzchowiska Dolne; 3) Jurek Adam, syn Władysława, urodzony w 1925 roku, brał również udział we wszystkich wspomnianych napadach, ujęty podczas napadu przez organa Urzędu Bezpieczeństwa Publicznego; 4) Krawiec Ryszard, syn Stanisława, urodzony w 1927 roku, brał udział w napadzie na kasę Izby Skarbowej, postrzelony na miejscu, został ujęty przez organa Bezpieczeństwa; 5) Bocian Zdzisław, syn Pawła, urodzony w 1925 roku, ujęty w wyniku pościgu, w dwie godziny po napadzie na kasę Izby Skarbowej; 6) Malinowski Dariusz, syn Czesława, urodzony w 1926 roku, ujęty razem z Klejem, u niego odbywały się zebrania bandytów, gdzie układano plany napadu; 7) Jurkowski Aleksander, syn Antoniego, urodzony w 1919 roku, brał udział w napadzie na majątek Palikije, u niego też znaleziono skład broni i amunicji bandy; 8) Chiszczyński Zygmunt, syn Jana, urodzony w 1926 roku, brał udział w napadzie na kasę Izby Skarbowej, skąd udało mu się unieść, rannego podczas napadu, herszta bandy, Łukasika–„Rysia”, ujęty następnego dnia po napadzie; 9) Różański Józef, syn Franciszka, urodzony w 1921 roku, brał udział w napadzie na kasę Izby Skarbowej, ujęty w wyniku zarządzonego pościgu dnia 22 kwietnia 1945 roku; 10) Ryś Jan, syn Bolesława, urodzony w 1926 roku, dostarczał broń członkom bandy „Rysia”; 11) Tracz Marian, syn Władysława, urodzony w 1919 roku, jako funkcjonariusz Milicji Obywatelskiej, pracował w bandzie w charakterze wywiadowcy, dostarczał hasła terrorystom i dostarczył broń do napadu; 12) Kierzkowska Bronisława, córka Piotra, urodzona w 1915 roku, ukrywała rannego „Rysia”–Łukasika oraz magazynowała broń, ujęta 23 kwietnia 1945 roku. Podczas przewodu sądowego udowodniono bandytom popełnione czyny. Wszyscy bandyci zostali skazani na karę śmierci przez rozstrzelanie. Dnia 8 lipca 1945 roku wyrok wykonano.