Życiorys Józefa Niezgody

Józef Niezgoda ps. „Orzeł”, ulica Mickiewicza 11, 57–200 Ząbkowice Śląskie, telefon 152828. Ząbkowice Śląskie, dnia 29 czerwca 1990 roku. Życiorys. Urodziłem się 17 lutego 1917 roku w Niedrzwicy Kościelnej. Ojciec Antoni, matka Zofia z domu Mikuła. Oboje rolnicy. Siedmioklasową szkołę powszechną ukończyłem w 1932 roku. W roku 1936 wstąpiłem do Związku Harcerstwa Polskiego i rozpocząłem naukę w Szkole Metalowej Dwudziestej Siódmej Kompanii Szkolnej w Wolborzu. Przebywałem w niej do marca 1939 roku. W miesiącu marcu 1939 roku, jako ochotnik, zostałem skierowany do służby granicznej w miasteczku Krasne, województwo wileńskie. W dniu 15 lutego 1940 roku złożyłem przysięgę w czternastej placówce Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej w Niedrzwicy Dużej. W latach 1942–1943 ukończyłem Szkołę Spółdzielczo–Handlową w Nałęczowie. W dniu 1 lipca 1943 roku wstąpiłem do Oddziału Kierownictwa Dywersji „Opala”–„Zapory”, w którym przebywałem do 26 lipca 1945 roku. Pełniąc funkcję celowniczego lekkiego karabinu maszynowego, brałem udział we wszystkich akcjach prowadzonych w tym czasie przez ten oddział przeciwko okupantom. Zdałem w tym czasie egzamin z zakresu szkoły podchorążych piechoty, uzyskując stopień kaprala. W dniu 27 lipca 1945 roku zostałem skierowany przez „Zaporę” na skrzynkę kontaktową Zrzeszenia Wolność i Niezawisłość, pomiędzy Okręgiem Lublin a Oddziałem Kierownictwa Dywersji „Zapory”, ulokowanej w Spółdzielni Rolniczo–Handlowej w Niedrzwicy Dużej. W roku 1945 ożeniłem się. Mam dwóch synów i córkę. W dniu 1 lipca 1946 roku zostałem przeniesiony do pracy w Jeleniej Górze, gdzie pełniłem funkcję kontaktowo–przerzutową. Wyrokiem Sądu Rejonowego we Wrocławiu, z dnia 9 sierpnia 1948 roku, numer akt 913/48, zostałem skazany na 13 lat więzienia, z artykułów 18 i 19 Dekretu z dnia 13 czerwca 1946 roku, za działalność dywersyjną bez ujawnienia się, to jest za udział w zabraniu pieniędzy z Komunalnej Kasy Oszczędności w Szklarskiej Porębie, które były nam niezbędne do ratowania aresztowanego „Zapory” i jego siedmiu kolegów. W dniu 9 marca 1955 roku opuściłem więzienie. Od 20 marca 1955 roku do 31 maja 1982 roku pracowałem na stanowisku głównego księgowego w kilku zakładach przemysłowych, kończąc w tym czasie Technikum Ekonomiczne Przemysłu we Wrocławiu. Od 1 czerwca 1982 roku jestem emerytem.

Autor: Józef Niezgoda