List Ireny Nowickiej do Przewodniczącego Rady Państwa z 24 stycznia 1954 roku

Do Obywatela Przewodniczącego Rady Państwa w Warszawie. Ireny Nowickiej, zamieszkałej we wsi Wylągi, gmina Kazimierz Dolny, powiat Puławy, województwo Lublin. Podanie. Zwracam się do Obywatela Przewodniczącego z gorącą prośbą, by zechciał zainteresować się losem mojego męża, Władysława Nowickiego, syna Aleksandra, urodzonego w 1909 roku, skazanego wyrokiem Rejonowego Sądu Wojskowego w Warszawie, dnia 15 listopada 1948 roku, na karę śmierci, a ułaskawionego, przez Obywatela Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, dnia 7 marca 1949 roku, na karę dożywotniego więzienia. Mąż mój od siedmiu lat znajduje się w więzieniu. Obecnie przebywa w Centralnym Więzieniu Karnym we Wronkach. Wierzę głęboko, że prośba moja, o zmianę wyroku, z dożywotniego więzienia na określoną ilość lat, nie zostanie odrzucona, a rozpatrzona przychylnie. Irena Nowicka. Wylągi, dnia 24 stycznia 1954 roku.