„»Zapora«. Nigdy się nie poddam”. Koncert pamięci majora Hieronima Dekutowskiego.
Żołnierze niezłomni
Dokumenty ze Studium Polski Podziemnej w Londynie
Wykazy akcji zbrojnych
Raporty Urzędu Bezpieczeństwa
Dokumenty dotyczące Hieronima Dekutowskiego
Dokumenty dotyczące Romana Grońskiego
Dokumenty dotyczące Stanisława Łukasika
Dokumenty dotyczące Jerzego Miatkowskiego
Dokumenty dotyczące Władysława Nowickiego
Dokumenty dotyczące Tadeusza Pelaka
Dokumenty dotyczące Edmunda Tudruja
Dokumenty dotyczące Arkadiusza Wasilewskiego
Dokumenty dotyczące wszystkich członków grupy
Dokumenty z procesów rehabilitacyjnych
Artykuły znanych autorów
Artykuły nieznanych autorów
Listy
Wywiady
Pliki PDF
Wiersze
Filmy
Piosenki
Podkłady muzyczne
Hieronim Dekutowski na zdjęciach
Hieronim Dekutowski na obrazach
Hieronim Dekutowski na rysunkach
Plakat filmu dokumentalnego „Zapora”
Plakaty na Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
Plakaty Rajdu „Zapory”
Ulotki – część I
Ulotki – część II
Medal
Monety
Logo szkoły
Okładka komiksu
Karta do gry
Karta pocztowa
Znaczki pocztowe
Kalendarz
Sztandar 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej
Rękopisy Hieronima Dekutowskiego
Uchwały, stanowiska i zarządzenia rad miejskich i wojewodów
Ulice na mapach Google
Miejsca pamięci
Informacje o autorze

„»Zapora«. Nigdy się nie poddam”. Koncert pamięci majora Hieronima Dekutowskiego.

Bohaterowie strony

Hieronim Dekutowski ps. „Zapora”
Roman Groński ps. „Żbik”
Stanisław Łukasik ps. „Ryś”
Jerzy Miatkowski ps. „Zawada”
Władysław Nowicki ps. „Stefan”
Tadeusz Pelak ps. „Junak”
Edmund Tudruj ps. „Mundek”
Arkadiusz Wasilewski ps. „Biały”

Ireneusz Haczewski

Major Hieronim Dekutowski, cichociemny, pseudonim „Zapora”. Nazwisko to – a może jeszcze bardziej ten pseudonim – od ponad czterdziestu lat krąży po Ziemi Lubelskiej, jako hasło, jako symbol, jako wyzwanie wreszcie. Wyzwanie rzucane zresztą w obie, wrogie sobie strony. Niechciana, wprowadzona na sowieckich bagnetach ludowa władza rzucała tym niezłomnym, tym wciąż niepokornym, coraz mniej licznym „zaplutym karłom reakcji” szydercze wyzwanie – „Zapora” bandyta, „Zapora” podpalacz, burzyciel nowej, wspaniałej rzeczywistości. Godzien był tylko śmierci i został z woli prawa stracony. To czeka was wszystkich.

Ireneusz Haczewski

A z drugiej strony był naród polski – zgnębiony przez faszyzm, osaczony i zastraszony przez komunizm, upodlony przez panoszące się w kraju N.K.W.D. i bliźniaczo podobny Urząd Bezpieczeństwa. Wyzwaniem narodu był cichy szept, powtarzany po cichu, na ucho, z ust do ust słowa prawdy – „Zapora” bohater, zamordowany, lecz nie pokonany, do końca niezłomny bohater narodowy. I ten oto cichy szept, idący przez Lubelską Ziemię, był – jak na owe czasy – bohaterskim wyzwaniem, rzucanym nowemu najeźdźcy. Wyzwaniem równoważącym cały napór totalitarnej propagandy. Ten szept przetrwał i stał się dziś głosem, gdy czasy nastały już bardziej normalne. Kim więc był major Hieronim Dekutowski „Zapora”, którego imię stało się symbolem?

Linki

Strona główna
Kontakt
Pomnik „Zapory” w Bełżycach

Scroll Up