Skip to content

Żołnierze niezłomni
Dokumenty ze Studium Polski Podziemnej w Londynie
Wykazy akcji zbrojnych
Raporty Urzędu Bezpieczeństwa
Dokumenty dotyczące Hieronima Dekutowskiego
Dokumenty dotyczące Romana Grońskiego
Dokumenty dotyczące Stanisława Łukasika
Dokumenty dotyczące Jerzego Miatkowskiego
Dokumenty dotyczące Władysława Nowickiego
Dokumenty dotyczące Tadeusza Pelaka
Dokumenty dotyczące Edmunda Tudruja
Dokumenty dotyczące Arkadiusza Wasilewskiego
Dokumenty dotyczące wszystkich członków grupy
Dokumenty z procesów rehabilitacyjnych
Artykuły znanych autorów
Artykuły nieznanych autorów
Listy
Wywiady
Pliki PDF
Wiersze
Filmy
Piosenki
Podkłady muzyczne
Hieronim Dekutowski na zdjęciach
Hieronim Dekutowski na obrazach
Hieronim Dekutowski na rysunkach
Plakat filmu dokumentalnego „Zapora”
Plakaty na Narodowy Dzień Pamięci Żołnierzy Wyklętych
Plakaty Rajdu „Zapory”
Ulotki – część I
Ulotki – część II
Medal
Monety
Logo szkoły
Okładka komiksu
Karta do gry
Karta pocztowa
Znaczki pocztowe
Kalendarz
Sztandar 2 Lubelskiej Brygady Obrony Terytorialnej
Rękopisy Hieronima Dekutowskiego
Uchwały, stanowiska i zarządzenia rad miejskich i wojewodów
Ulice na mapach Google
Miejsca pamięci
Informacje o autorze

Close Button

Wywiady

Wywiad Witolda Gadomskiego z Władysławem Nowickim

Wywiad Ewy Kurek z Robertem Luśnią

Bohaterowie strony

Hieronim Dekutowski ps. „Zapora”
Roman Groński ps. „Żbik”
Stanisław Łukasik ps. „Ryś”
Jerzy Miatkowski ps. „Zawada”
Władysław Nowicki ps. „Stefan”
Tadeusz Pelak ps. „Junak”
Edmund Tudruj ps. „Mundek”
Arkadiusz Wasilewski ps. „Biały”

Irena Dybkowska–Sobieszczańska

Ja, tj. Irena Dybkowska, i moja babcia, Katarzyna Lisowska, zostałyśmy umieszczone w piwnicy siedziby Urzędu Bezpieczeństwa, przy ulicy Szopena numer 18 w Lublinie. I tu poznałam panią Izabellę Kochanowską, męczenniczkę ubowskich przesłuchań. Pani Izabella Kochanowska była wzywana średnio dwa razy w tygodniu na przesłuchania, które trwały 48 i więcej godzin non stop. Pani Izabella Kochanowska, wracając ze śledztwa, była wpółprzytomna, słaniała się i opierała o ścianę, aby jakoś dojść do celi. Był to widok straszny, robiący ogromne wrażenie. Pani Izabella Kochanowska miała opuchnięte nogi nie do opisania. Obrzmiałe ręce, twarz. Do tego zamazane zaschniętą krwią, pochodzącą z krwotoków nosa, spieczone i popękane usta, aż do krwi. Po zamknięciu drzwi celi, my, tj. współmieszkanki tej celi, robiłyśmy co było w naszej mocy, aby usunąć ślady śledztwa i choć odrobinę ulżyć w cierpieniach pani Izabelli Kochanowskiej. Tego wszystkiego, co robił Urząd Bezpieczeństwa z niewinnymi ludźmi, to wprost nie da się opisać.

Irena Dybkowska–Sobieszczańska

Dziś, zmęczona, sponiewierana, oszkalowana do granic wytrzymałości ludzkiej, jako pełnoprawna obywatelka Rzeczypospolitej Polskiej, żądam od władz tejże Rzeczypospolitej Polskiej rozliczenia zbrodniarzy ludobójstwa spod znaku Urzędu Bezpieczeństwa i ukarania ich z całą surowością prawa. Nie dla zemsty, nie dla odwetu, ale dla Historii, dla oddania Hołdu męczennikom i pomordowanym patriotom polskim. I wreszcie, dla tego, aby społeczeństwo, a przede wszystkim sami mordercy, uświadomili sobie, że takich zbrodni ludobójstwa w historii Polski powtórzyć nie wolno!!!

Linki

Strona główna
Kontakt

Sirat WordPress Theme © Prawa autorskie 2022

Scroll Up