Dnia 17 marca 1991 roku, o godzinie 11:00, w Tarnobrzegu, odprawiona została msza święta za majora „Zaporę”, Hieronima Dekutowskiego, i jego podkomendnych, zamordowanych w 1949 roku w więzieniu mokotowskim w Warszawie. Na zbiórce przed kościołem stanęło ponad 100 żołnierzy Armii Krajowej i „Wolności i Niezawisłości”, z pocztami sztandarowymi. Komenderował Stanisław Wnuk „Opal”. Świątynię zapełniła miejscowa ludność i zaproszeni goście. Krótki apel poległych i piękne kazanie księdza proboszcza wytworzyły wzniosły i modlitewny nastrój. Po nabożeństwie, w skupieniu i ciszy, kombatanci przemaszerowali przed tablicą majora „Zapory”. Poczty sztandarowe zatrzymywały się i oddawały salut. Po przemarszu pod tablicą odbyło się wręczenie Krzyży „Wolności i Niezawisłości” żołnierzom „Orlika” i „Zapory”, przez Witolda Andrzejewskiego „Zawiszę”. Na zakończenie był bardzo smaczny bigos, wspomnienia i przeciągające się pożegnania, z wezwaniem do spotkania w następnym roku! A tak na marginesie – czego nie było? Nie było zjadliwej i wrogiej propagandy, w lubelskiej i rzeszowskiej prasie, na wzór artykułu Adama Sikorskiego – „»Zapora«. Dziennik znaleziony na pobojowisku.” – z dnia 3 marca 1989 roku w „Kurierze Lubelskim”.
Autor: Wiesław Goldman