Postanowienie o pociągnięciu do odpowiedzialności karnej Edmunda Tudruja z 29 maja 1948 roku

Postanowienie o pociągnięciu do odpowiedzialności karnej. Warszawa, dnia 29 maja 1948 roku. Oficer śledczy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego w Warszawie, Chimczak Eugeniusz, porucznik, rozpatrzywszy materiały śledztwa przeciwko Tudrujowi Edmundowi, synowi Pawła, ustalił, że: a) Tudruj Edmund, w okresie od maja 1946 roku do dnia zatrzymania go, tj. 16 września 1947 roku, na terenie Polski, działając w zamiarze usunięcia przemocą Rządu Tymczasowego, Rządu Jedności Narodowej, a następnie Sejmu Ustawodawczego i Rządu Rzeczypospolitej Polskiej, zagarnięcia ich władzy i zmiany ustroju Państwa Polskiego, brał udział w nielegalnym związku „Wolność i Niezawisłość” („WiN”), gdzie, występując pod pseudonimami „Grabowski” i „Mundek”, był członkiem bandy dywersyjno–terrorystycznej „WiN”, pod dowództwem Łukasika ps. „Ryś”, na terenie województwa lubelskiego, a od jesieni 1946 roku pełnił funkcję dowódcy bandy „Szatana”, kierował działalnością terrorystyczną podległej mu bandy, wraz z którą, osobiście, brał czynny udział w szeregu zbrojnych akcjach dywersyjno–terrorystycznych, zawierających się w morderstwach żołnierzy Wojska Polskiego, sprzymierzonej Armii Radzieckiej, funkcjonariuszy Urzędu Bezpieczeństwa, Milicji Obywatelskiej, oraz w napadach na urzędy i instytucje państwowe, samorządowe, społeczne, utrzymywał łączność organizacyjną z członkami „WiN”, w szczególności z Łukasikiem ps. „Ryś”, Dekutowskim ps. „Zapora”, Nowickim ps. „Stefan”, „Jadzinkiem”, „Borem” i innymi. b) W okresie od maja 1946 roku do dnia zatrzymania go, tj. 16 września 1947 roku, jako członek bandy dywersyjno–terrorystycznej, a od jesieni 1946 roku, jako dowódca bandy dywersyjno–terrorystycznej „WiN” na terenie województwa lubelskiego, dokonał szeregu gwałtownych zamachów, z bronią w ręku, na jednostki Wojska Polskiego i sprzymierzonej Armii Radzieckiej, Urzędy Bezpieczeństwa Publicznego, posterunki Milicji Obywatelskiej i Ochotniczej Rezerwy Milicji Obywatelskiej, urzędy administracji państwowej, samorządowej i społecznej, funkcjonariuszy wyżej wymienionych urzędów i partii politycznych, rabując przy tym mienie państwowe, a między innymi: 1) W drugiej połowie maja 1946 roku, we wsi Sporniak, powiat Lublin, dokonał zbrojnego napadu na jednostkę Wojska Polskiego, ostrzeliwując ją z broni maszynowej. 2) W końcu maja 1946 roku, w rejonie Bełżyc, powiat Lublin, zamordował funkcjonariusza Urzędu Bezpieczeństwa – Dajkę. 3) W lipcu 1946 roku, wspólnie z bandą Dekutowskiego ps. „Zapora”, dokonał zbrojnego napadu na jednostkę Wojska Polskiego, w rejonie Łęcznej, za Wieprzem, ostrzeliwując ją z broni maszynowej. 4) W dniu 23 września 1946 roku, wspólnie z bandą Łukasika ps. „Ryś”, dokonał zbrojnego napadu na posterunek Milicji Obywatelskiej, w Bełżycach, powiat Lublin, w czasie którego zrabował broń, amunicję i mundury. 5) W dniu 24 września 1946 roku, wraz z bandą Łukasika ps. „Ryś”, na szosie Bełżyce–Chodel, powiat Lublin, urządził zasadzkę na jednostkę Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, w czasie której zamordował 18 żołnierzy. 6) W grudniu 1946 roku, w Abramowie, powiat Lubartów, dokonał zbrojnego napadu na Urząd Gminny, w czasie którego, po sterroryzowaniu urzędników, zrabował z kasy 50000 złotych. 7) W styczniu 1947 roku, w Samoklęskach, powiat Puławy, dokonał zbrojnego napadu na Urząd Gminny, w czasie którego, po sterroryzowaniu znajdujących się tam urzędników, zrabował z kasy 100000 złotych. c) W okresie od maja 1946 roku do dnia zatrzymania go, tj. 16 września 1947 roku, jako członek bandy dywersyjno–terrorystycznej, a od jesieni 1946 roku, jako dowódca bandy dywersyjno–terrorystycznej „WiN” na terenie województwa lubelskiego, wraz z podległą mu bandą, mordował obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, a między innymi: 1) W październiku 1946 roku, we wsi Motycz, powiat Lublin, zamordował dwóch mieszkańców tejże wioski – ojca i syna, nazwiskiem Tomasik, raniąc jednocześnie żonę Tomasika Ignacego. 2) W końcu października 1946 roku, we wsi Konopnica, powiat Lublin, zamordował Mgłowskiego. d) W okresie od maja 1946 roku do dnia zatrzymania go, tj. 16 września 1947 roku, jako członek bandy dywersyjno–terrorystycznej, a od jesieni 1946 roku, jako dowódca bandy dywersyjno–terrorystycznej „WiN” na terenie województwa lubelskiego, zabierał, przy użyciu przemocy, mienie, w celu przywłaszczenia, a między innymi: 1) W sierpniu 1946 roku, we wsiach Motycz Leśny i Sporniak, powiat Lublin, dokonał szeregu napadów rabunkowych na ludność wiejską, rabując mienie. 2) W sierpniu 1946 roku, dopuścił się szeregu terrorystycznych napadów na ludność wiejską, w powiecie lubartowskim, grabiąc mienie. 3) W październiku 1946 roku, gospodarzowi wsi Motycz, powiat Lublin, Tomasikowi, zrabował konia i wóz. 4) W końcu października 1946 roku, gospodarzowi wsi Konopnica, powiat Lublin – Mgłowskiemu, zrabował dwa konie i wóz. 5) W grudniu 1946 roku, w Abramowie, powiat Lubartów, dokonał napadu rabunkowego na spółdzielnię, rabując znajdujące się tam towary. 6) W grudniu 1946 roku dokonał terrorystycznego napadu na przejeżdżających kupców, w rejonie Sobieszyna, w czasie którego zrabował 10000 złotych. e) W okresie od maja 1946 roku do dnia zatrzymania go, tj. 16 września 1947 roku, jako członek bandy dywersyjno–terrorystycznej, a od jesieni 1946 roku dowódca dywersyjno–terrorystycznej bandy „WiN” na terenie województwa lubelskiego, przechowywał, bez zezwolenia, dużą ilość broni palnej, granatów i amunicji. f) W okresie od maja 1947 roku do dnia zatrzymania go, tj. 16 września 1947 roku, na terenie Polski, używał za autentyczne, podrobione dokumenty, na zmyślone nazwisko Grabowski Edmund. Na podstawie powyższego, postanowił: pociągnąć Tudruja Edmunda, syna Pawła, do odpowiedzialności karnej z artykułów: punkt a) artykuł 86 § 1 i 2 Kodeksu Karnego Wojska Polskiego, punkt b) artykuł 1 § 1, 2 i 3 Dekretu z dnia 13 czerwca 1946 roku w zbiegu z artykułem 259 Kodeksu Karnego, punkt c) artykuł 225 § 1 Kodeksu Karnego, punkt d) artykuł 259 Kodeksu Karnego, punkt e) artykuł 4 § 1 Dekretu z dnia 13 czerwca 1946 roku, punkt f) artykuł 191 Kodeksu Karnego. Oficer śledczy Ministerstwa Bezpieczeństwa Publicznego, Chimczak. (–) Chimczak, porucznik. Postanowienie powyższe zostało mi ogłoszone w dniu 2 czerwca 1948 roku. Tudruj Edmund /podpis podejrzanego/. Wykonano trzy egzemplarze. /D.T./.